Vandaag gaf ik een 1 op 1 les, privéles...hoe je het ook wil noemen.
Beetje zenuwachtig toch.
Het vraagt namelijk: afstemmen op de ander, iemand op haar gemak laten zijn, luisteren, in je rugzakje zoeken naar passende oefeningen, aanpassen zo nodig. Een open mind dus, vertrouwen en samen ontdekken.
Jaren terug deed ik dit al eens met een vader en een dochter. Hier schreef ik ook een blog over die nog geregeld gelezen wordt. Blijkbaar wordt het gevonden via google...altijd benieuwd naar wat er dan gezocht wordt, maar dat zal ik nooit weten.
Ook was er een tijdje een jongen met het syndroom van Down. Met hem werkte ik ook alleen. Zo terugkijkend heb ik best al mooie, bijzondere dingen mogen doen.
Wat ik dan als fijnste moment ervaar?
Dat je ziet dat de ander kan ontspannen in mijn ruimte: de letterlijke ruimte, maar ook bij mij als persoon. Dat brengt voor mij werkplezier.
Ik vind het al fijn om lessen aan te bieden in een kleine groep, al vind ik het op de camping of bij Hof van Salland ook vreselijk leuk als daar meer mensen komen (eigenlijk ook wel een droom om eens aan een heel grote groep yin yoga te geven eerlijk gezegd!),maar zo 1 op 1 vraagt weer iets anders van mij en dat vind ik ook verrijkend.
Ik mag leren, ik mag ervaren, ik mag oefenen, ik mag succes ervaren, ik mag fouten maken, daar ligt voor mij de kern van het hebben van dit werk, dit bedrijf.
Waarom zou een 1 op 1 les fijn zijn om eens of vaker te doen?
* je hebt een specifieke klacht, beperking, ongemak en wil daar graag tips voor, een aangepaste les voor
* je hebt nog even moeite om dit binnen een groep te uiten of bent bang dat het te veel aandacht opeist binnen een groep
* je wil mij eerst beter leren kennen en ervaren voordat je in een groep aansluit, bijv ivm veilig voelen
* je hebt wisselende diensten en kunt moeilijk aansluiten in een wekelijkse groep
* elk andere voor jou belangrijke reden!
